تا دهه70 خبری از آبادی و آبادانی در این کوچه نبود. تا چشم کار میکرد زمین خاکی دیده میشد. اولین ساکنان با خرید همین زمینهای خاکی خانه ساختند، خانههایی که آب، برق و گاز نداشت و برای تأمین این امکانات اولیه باید آب را از چاه آبی که در تپه مجاور بود و برق را از سیمکشی حاشیه بولوار میآوردند و به جای گاز هم نفت میخریدند. آنها با نبود تلفن کنار آمده بودند اما نداشتن وسیلهای برای رفت و آمد مجبورشان میکرد تا شهرک ابوذر پیاده بروند و از آنجا از سرویس حمل و نقل عمومی استفاده کنند. از ابتدای دهه80 بود که با سکونت و ساختوسازهای بیشتر مغازهها شکل گرفتند و شهرداری اقدام به ساماندهی معابر کرد.